W niedzielę 24. listopada zmarł Tadeusz Szyfer. Pogrzeb w piątek.
Tadeusz Szyfer był autorem fraszek i aforyzmów. W 1980 debiutował z książką „Parę gaf i paragraf” (Wydawnictwo „Iskry” Warszawa 1980r.). Kolejne książki to – zawsze o oryginalnych tytułach - „Moje wyboye, czyli prawdy małe dla dojrzałych”, „Wolne igraszki na 102 fraszki, czyli pikantne dania do wyśmiewania”, „Fraszka prawdę ci powie, czyli Prawie biała księga”, „Łeb w łeb – turniej satyryków” (wspólnie z Janem Grossem), „Jaja z PiS-anek” oraz najnowsza, wydana w 2015 r., „Moje zmyślenia raczej dla dorosłych”.
Miał niezwykłą łatwość celnego formułowania myśli w formie wierszowanych fraszek lub aforyzmów. Szacuje się, że stworzył ok. 12 tysięcy fraszek, z których opublikowano niespełna 5 tysięcy. Potrafił w kilku słowach zawrzeć nie tylko głęboką myśl, ale także ciekawy podtekst.
Jego wierszowane fraszki i aforyzmy były włączane do ogólnopolskich antologii, np. „Żądło i miód mądrości” (Wyd. Osslineum 1984 r.), „Dwa wieki fraszki polskiej” i „Fraszki z żądłem (rządem)”, „Aforyzmy polskie” (Wyd. Antyk 2001 r.), „Fraszki polskie” (Wyd. Kęty 2002 r.), „Potęga myśli – księga aforystyki polskiej XXI wieku”, (Katowice 2002 r.) „Księga aforyzmów” (Warszawa 2004 r.).
Także często publikowane były w lokalnych gazetach, dawniej w Ziemi Gorzowskiej, później w Głosie Gorzowa, Gazecie Lubuskiej, ostatnio w Pegazie Lubuskim, a także w prasie ogólnopolskiej np. w Przekroju, Szpilkach, Gazecie Krakowskiej. Jego utwory tłumaczone były na niemiecki, francuski, ukraiński.
Od 1998 r. członek Związku Literatów Polskich. Na spotkaniach autorskich licznie zebrana publiczność nagradzała autora śmiechem i brawami.
14 października 2016 r., podczas inauguracji sezonu kulturalnego 2016/2017, otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, przyznaną przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego.
Ania Rystwej
Wydział Kultury
Fot. Archiwum UM
